Menu główne:
Generał Jerzy Ziętek (1901-
„Składam Obywatelce serdeczne wyrazy współczucia z powodu zgonu męża.
Nie odżałowanej pamięci Dr Jan Raszyk był dobrym lekarzem,
gorącym patriotą i ofiarnym społecznikiem.
Cześć Jego pamięci”.
Jaka była droga życia tego lekarza, który w bardzo rozległym, górskim terenie pracował z wielkim poświęceniem i umiłowaniem zawodu przez 51 lat. Swym autorytetem i długoletnią pracą zyskał sobie zaufanie i szacunek po sobie żadnego majątku, mieszkał w domu należącym do Ośrodka Zdrowia. Pozostała natomiast pamięć lekarzy społeczniku i patriocie. Podczas pogrzebu przedstawicielka górali powiedziała: „Za Twój półwieczny trud i ofiarną pracę nie zapomni Cię nigdy istebniańska ziemia, wielkość i szlachetność Twojego imienia przekażemy dzieciom, wnukom, prawnukom poprzez pokolenia”.
Bezradny jest każdy język chcący oddać życie i dzieło tego lekarza. Emocje przeżywane podczas zbierania materiałów do artykułu biograficznego, obcowanie z pamięcią o „Naszym Doktorze” na tle istebniańskiego krajobrazu, atmosfera góralskiego życia … nikną przy biurku autora. Pozostaje biogram odpowiadającym wymogom pracy naukowej historyka. I taki biogram zdecydowałem się przekazać Czytelnikom „Medycy Wiejskiej” Oddając klimat w cytowanych wypowiedziach górali.
W 1922r osiedlił się w Istebnej. Dr. Raszynowi podlegały wsie: Istebna, Koniaków, Jaworzyna, część Wisły usytuowanej na stokach Baraniej Góry, wsie powiatu żywieckiego: Kamesznica, Szare i Laliki oraz Sól i Piekło pod Zwardoniem. Przed osiedleniem się tu Raszyka górale tych wsi korzystali do 1920r. z pomocy lekarskiej w polskim miasteczku Jabłonkowie, odległym od Jaworzynki 6 km. Od Istebnej 7 km, i od Koniakowa 14 km. Jabłonków po czeskiej agresji w 1919 r. znalazł się od 1920 r. w granicach Czechosłowacji. Wtedy najbliżsi lekarze pracowali w Żywcu odległym 20 km i Ustroniu odległym 24 km od Istebnej, a w okresach letnich bliżej, w Wiśle, gdzie okresowo pracowali lekarze zdrojowi. W tej sytuacji osiedlenie się Raszyka w 1922 r. w Istebnej radykalnie poprawiło opiekę lekarską w tym rejonie. W latach trzydziestych wsie: Istebna, Koniaków i Jaworzyna liczyła prawie 6 tys. mieszkańców, bez części Wisły usytuowanej na stokach Baraniej Góry i wsi powiatu żywieckiego, do których docierał Raszyk. Obecnie Trójwieś liczy blisko 11 tys. Mieszkańców. Potrzeby zdrowotne zaspokajają trzy ośrodki zdrowia: Gminny Ośrodek Zdrowia w Istebnej wybudowany w 1961 r. dzięki staraniom Raszyka, oraz dwa Wiejskie Ośrodki Zdrowia w Jaworzynie i Koniakowi wybudowane przy współudziale miejscowego społeczeństwa w latach osiemdziesiątych. Te trzy ośrodki zdrowia posiadają pełną obsadę lekarską: lekarz ogólnego, pediatrę, ginekologa i dentystę. W latach międzywojennych międzywojennych długo po wojnie pracę lekarza na tym terenie wykonywał tylko jeden lekarz – Dr. Raszyk
W latach 1922-
W okresie międzywojennym praca lekarza w Istebnej była bardzo trudna, a to z powodu rozległego rejonu pracy, cierpiącego na brak dobrych dróg, niedostępnego dla samochodów, bowiem nie było jeszcze serpentyny łączącej Wisłę z Istebną przechodzącej przez przełęcz Kubalonka. Do rozległego terenu pracy dra Raszyka środkiem komunikacji był wóz konny, a tam gdzie w zimie sanie nie dotarły, pozostawiały tzw. karpie ( urządzenie ułatwiające chodzenie po śniegu), rzadziej narty. Dopiero od lat pięćdziesiątych oddano mu do dyspozycji samochód terenowy. Najbardziej odpowiedzialne było położnictwo ze względu na duże odległości i niemożność szybkiego przetransportowani położnicy do szpitala. Był więc zmuszony wykonywać zabiegi położnicze na miejscu, jak obroty w głębokiej narkozie eterowej, porody kleszczowe, rozkawałkowania i wymóżdżenia. W swej praktyce nie miał ani jednego zgonu położnicy. Pomagała mu jedyna w tej okolicy położna, znana i ceniona za sumienną pracę Maria Bielesz (1871 -
Kiedy w 1972 r. obchodzono 50-
We wrześniu 1939 r. powołany został do wojska jako lekarz porucznik; rannego w Żółkwi, niedaleko ówczesne granicy polsko-
Po wojnie był kierownikiem Wiejskiego Ośrodka Zdrowia w Istebnej, pracował w poradni ogólnej i w izbie porodowej oraz jako lekarz szkoleniowy. Dzięki jego staraniom w 1950 r. otwarto izbę porodową, a w 1961 r. nowoczesny Gminny Ośrodek Zdrowia w Istebnej. Był inicjatorem corocznej akcji honorowego krwiodawstwa w Istebnej. Pracował do ostatnich dni swojego życia.
Był członkiem Stronnictwa Demokratycznego, Polskiego Związku byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień Więzień Obozów Koncentracyjnych – koło Istebna, później Związku Bojowników o Wolność i Demorację, zwanym działaczem czerwonokrzyskim. Odznaczony został m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Zwycięstwa i Wolności, Odznaką Wzorowego Pracownika Służby Zdrowia, Złotą Odznaką Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego, Złotą Odznaką Honorową PCK